Mijn gemoed en het dagelijks leven staan centraal in mijn werk, dat eigenlijk altijd een verkapt zelfportret is. 
Zij dienen vooral als zelfreflectie: als mens, als vrouw, als dochter, als moeder. Hoe verhoud ik mij tot een maatschappij met al haar grote contrasten en ongelijkheid in de samenleving.

Mijn stijl wisselt van impulsief en ludiek naar fijngevoelig en doordacht tegelijkertijd.
Deze contradicties kenmerken mij en mijn werkwijze: fijngevoelig kotsen, houden van haten, pretentieus panikeren.

In mijn beeldtaal onderzoek ik graag de rand van te ver gaan of andersom juist "corny" zijn. 
Tragiek met humor omarmen, vrolijk en aandoenlijk tegelijkertijd.

Naast tekenen werk ik het liefst ruimtelijk waarbij mijn sculpturen en installaties altijd een wisselwerking met de omgeving zijn. Verzamelingen en gevonden voorwerpen eindeloos rangschikken zoals een kind speelt met de lego.